Jednym z wyjątkowych momentów w życiu człowieka jest wiadomość o pojawieniu się dziecka. Dla niektórych może to być jednak ogromna trudność i cierpienie. Może jesteś sama, może jesteś w destrukcyjnej relacji, może masz wsparcia bliskich osób, może twierdzisz, że jesteś za młoda, albo znajdujesz się w ciężkiej sytuacji finansowej, a może istnieje jeszcze inny powód, dla którego tak ciężko jest Tobie zdecydować się na poród i rozważasz inne opcje. Jedną z nich prawdopodobnie jest aborcja, czyli przerwanie ciąży. Niestety jak każde inne wydarzenie może nieść za sobą skutki.
Przede wszystkim celem tego przekazu jest uświadomienie i ukazanie następstw po dokonaniu aborcji, ale również danie nadziei, że są osoby i fundacje, które chcą zatroszczyć się o dziecko i rodziców.
Syndrom poaborcyjny (PAS – Post Abortion Syndrom) jest to stan po dokonaniu aborcji. Może pojawić się od razu po zabiegu, albo znacznie później, ale również nie musi się pojawić w ogóle.
Psychopatologiczne
– Depresja.
– Zespół Stresu Pourazowego (PTSD), jako reakcja na traumatyczne wydarzenie lub sytuację stresującą.
Psychiczne
– Konflikty emocjonalne.
– Poczucie winy i żalu.
– Żałoba.
– Poczucie krzywdy.
– Poczucie bycia ofiarą.
– Zwiększona wrażliwość objawiająca się m.in. wybuchami gniewu lub nadmierną czujnością.
– Niepokój.
– Niezadowolenie z życia.
– Utrata sensu życia.
– Poczucie beznadziejności.
– Obniżenie nastroju i samooceny.
– Pesymizm.
– Zamrożenie emocjonalne.
– Niezdolność do odczuwania przyjemności.
– Uczucie osamotnienia.
– Depersonalizacja dziecka – określanie go, jako „płód”, „zlepek komórek”, „zarodek”, a aborcja jest „procedurą” i „zabiegiem medycznym”.
– Uporczywe przypominanie trudnego wydarzenia.
– Pojawiające się nagle obrazy z trudnego wydarzenia.
– Unikanie podobnych okoliczności.
– Trudności ze snem (np. koszmary senne).
Społeczne
– Po dokonaniu aborcji u par małżeńskich może wzrosnąć drażliwość i poczucie winy.
– Rozpad więzów małżeńskich.
– Zaburzenie pełnionych ról w związku.
– Niechęć do podejmowania współżycia seksualnego.
– Zdrada w związku.
– Zmniejszenie roli mężczyzny, zwolnienie go z obowiązku opieki nad matką i dzieckiem, odsunięcie go od podejmowania decyzji i odmawianie im prawa do przeżywania żalu.
– Zaburzenie całego systemu rodzinnego.
– Rodzeństwo dziecka abortowanego może odczuwać frustrację, lęk, a także poczucie winy.
– Sprowadzanie dziecka do roli obiektu mającego zaspokajać potrzeby psychiczne rodziców.
– Zaburzone funkcjonowanie w społeczeństwie takich jak izolacja i trudności z adaptacją.
– Problemy w relacjach z ludźmi.
Moralne:
– Odbieranie życia nienarodzonemu dziecku.
– W okresie prenatalnym kształtuje się układ nerwowy, dzięki niemu dziecko odbiera bodźce, nie tylko te przyjemne, ale również pojawia się zdolność do odczuwania bólu. Aborcja jest wykonywana bez znieczulenia dla dziecka, a każdy człowiek ma prawo do niego.
Zdrowotne
– Przerwanie ciąży prowadzi do gwałtownych zmian hormonalnych, które wpływają na stan psychiczny kobiet.
– Uszkodzenie układu rozrodczego.
– Może prowadzić do niepłodności lub bezpłodności.
Jak wygląda aborcja?
Gdzie szukać wsparcia?
Wiele kobiet, których dzieci na początku były niechciane twierdzi, że później stały się one największą radością i darem pomimo trudności. Jeżeli potrzebujesz wsparcia możesz zgłosić się do fundacji lub zadzwonić na telefon zaufania.
Fundacja Małych Stópek
facebook.com/FundacjaMalychStopek
fundacjamalychstopek.pl
791 138 902
Stowarzyszenie Dwie Kreski
facebook.com/2kreski
dwiekreski.pl
533 112 121
Kobietom Na Pomoc
facebook.com/KobietomNaPomoc
kobietomnapomoc.pl
576 382 256
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka
pro-life.pl
12 421 08 43
Telefon Zaufania Pro-life
798 636 493
Środa 19-21 Piątek 10-12
A w ostateczności – Okna Życia
Zabicie noworodka to straszna zbrodnia. W reakcji na tego rodzaju przerażające zdarzenia powstały „okna życia” – miejsca, gdzie kobiety mogą bezpiecznie pozostawić niechciane przez siebie dzieci.
Okno życia jest ratunkiem dla każdego niechcianego dziecka.
Cały system z nim związany jest gotowy, by w dramatycznej sytuacji zająć się zagrożonym dzieckiem. Matka lub ojciec, którzy nie są w stanie podjąć się trudu wychowania nowonarodzonego dziecka, pozbawieni wsparcia najbliższych, pieniędzy, a przede wszystkim wiary i nadziei, że potrafią być matką albo ojcem – mogą otworzyć od zewnątrz okno i włożyć dziecko do kołyski.
Po otworzeniu włącza się alarm informujący osoby zajmujące się Oknem życia, po czym bez zbędnej zwłoki rozpoczynają się procedury medyczno-administracyjne w postaci zawiadomienia sądu rodzinnego i pogotowania ratunkowego. Do tego momentu istnieje możliwość odwrócenia zaistniałej sytuacji. Jeśli matka lub ojciec uznają, że popełnili błąd, mogą wrócić po dziecko. Jeśli tego nie uczynią, zostaną wszczęte procedury adopcyjne.
Pierwsze okno życia w Polsce powstało w 2006 w Domu Samotnej Matki prowadzonym przez Siostry Nazaretanki w Krakowie przy ul. Przybyszewskiego 39.
Adresy poszczególnych okien życia do znalezienia na stronie: Okna życia.
Wpis za Stowarzyszeniem Fidei Defensor.Syndrom poaborcyjny –
