Figurki z szopki bożonarodzeniowej w Kazimierzu Dolnym są … zabytkami. – 23 figurki wpisane są do księgi B rejestru zabytków ruchomych województwa lubelskiego – mówi Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Można je oglądać w kościele klasztornym oo. franciszkanów pod wezw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny i św. Piotra z Alkantary.
Na czym polega unikalność kazimierskich figurek?
Wykonane zostały z papieru mâché (twardniejącej po wysuszeniu masy z rozdrobnionego i rozmiękczonego w wodzie papieru z dodatkiem substancji wiążących (kleju, klajstru, gipsu), uszlachetniających (kredy, barwników) i konserwujących. Masę nakłada się niezbyt grubą warstwą na uprzednio przygotowaną formę i pozostawia do wyschnięcia), tkaniny, słomy, drewna.
Figury wykonane w XIX wieku – przedstawiają Marię, Józefa, Monarchów, Biskupa, Diakonów, kupców, murzynów, mężczyzn w konfederatkach, mężczyzn w kontuszach, żydów, skrzypka i cara. Wysokość figurek wynosi około 90 cm.
Tradycja tworzenia szopek wywodzi się z włoskiego Asyżu, gdzie św. Franciszek, zorganizował w Greccio (w grocie niedaleko klasztoru) w 1223 roku pierwszą na świecie żywą szopkę. Znajdował się tam naturalnej wielkości żłóbek, zwierzęta, oraz ludzie odgrywający role świętej Rodziny. Dzięki temu św. Franciszek zamierzał przybliżyć mieszkańcom tajemnicę Narodzenia Chrystusa.
Początkowo szopki powstawały przy zakonach franciszkańskich, lecz z czasem tradycja ich budowy rozpowszechniła się na cały świat. W Polsce tradycja ta zapoczątkowana została u schyłku XIII wieku przez zakon franciszkanów, który w tym czasie osiedlił się na terenie Polski. Do dzisiaj szopki cieszą się dużą popularnością.
fot. LWKZ
Skomentuj artykuł!
